Pracodawcy często mają wątpliwości, czy zapomogi, wczasy pod gruszą i inne świadczenia należne pracownikom z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych podlegają zajęciu komorniczemu. Często pojawia się pytanie, czy takie należności należy traktować jak wynagrodzenie za pracę i ustalać kwotę wolną od potrącenia.
Na podstawie art. 881 §2 kodeksu postępowania cywilnego w zw. z art. 871 §1 pkt 1, 2 i 3 kodeksy pracy wolna od potrąceń jest kwota wynagrodzenia za pracę w wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę, a w razie egzekwowania alimentów 75% tego minimalnego wynagrodzenia.
Zgodnie z art. 881 §3 kodeksu postępowania cywilnego komornik wzywa pracodawcę, aby nie wypłacał dłużnikowi poza częścią wolną od zajęcia żadnego wynagrodzenia, lecz przekazywał zajęte wynagrodzenie bezpośrednio wierzycielowi egzekwującemu.
Składnikami wynagrodzenia za pracę wszystkie świadczenia pracownicze ściśle powiązane ze stosunkiem pracy, czyli będące wynikiem świadczonej przez pracownika pracy, a to wynagrodzenie zasadnicze, premie, nagrody i inne świadczenia uzależnione od rodzaju, charakteru i wyników świadczonej pracy. Świadczenia socjalne z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych nie zależą od wyników czy rodzaju świadczonej przez pracownika pracy. Podstawowym warunkiem przyznania pracownikowi takich właśnie świadczeń jest spełnienie kryteriów socjalnych określonych w regulaminie Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych, a świadczenia te stanowią pomoc socjalną. W związku z tym przepisy o egzekucji z wynagrodzenia za pracę nie mają zastosowania do pomocy socjalnej z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych.
Nie oznacza to jednak, że komornik w ogóle nie może przeprowadzić egzekucji ze świadczeń przyznawanych pracownikom z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych. Tytułem do zajęcia świadczeń z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych jest zajęcie komornicze, którego podstawę prawną stanowi art. 895 i następne kodeksu postępowania cywilnego. Przepis ten dotyczy egzekucji z innych wierzytelności niż wynagrodzenie za pracę, w tym m.in. świadczeń socjalnych przyznawanych pracownikom i innym osobom uprawnionym. Na podstawie tych samych przepisów może być prowadzona egzekucja wierzytelności przysługującej pracownikowi, a której przedmiotem jest świadczenie rzeczowe przyznane z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych.
